Bo szukają tego co inni szczęściem nazywają a powinni szukać tego co głęboko w sercu skrywają. W zunifikowanym świecie ludzie jak owce za czymś podążają by po czasie zrozumieć, że tą drogą ich szczęścia nie chadzają. Może dlatego? A może dlatego, że szukają z monolitu szczęścia wielkiego nie wiedząc, że ono jest jak puzzle, by je ułożyć trzeba tylko oka sprawnego? E jak Ela
Szczęście takie teraz płochę,
OdpowiedzUsuńże trzeba mieć chociaż trochę.
Gdyby ludzie wiedzieli co to szczęście;
OdpowiedzUsuńto nie goniliby za nim po świecie;
pozdrawiam :)
To nie żadne dziwy,
Usuńże chcą być szczęśliwi.
Bo szukają tego co inni szczęściem nazywają
OdpowiedzUsuńa powinni szukać tego co głęboko w sercu skrywają.
W zunifikowanym świecie ludzie jak owce za czymś podążają
by po czasie zrozumieć, że tą drogą ich szczęścia nie chadzają.
Może dlatego?
A może dlatego, że szukają z monolitu szczęścia wielkiego
nie wiedząc, że ono jest jak puzzle, by je ułożyć trzeba tylko oka sprawnego?
E jak Ela
Może to są racje ciasne,
Usuńale wolę szczęście własne.
O tym właśnie mowa,
Usuńczego nie rozumie głowa?
E jak Ela
Każdy sobie...
UsuńNie rozumieją najczęściej,
OdpowiedzUsuńco to jest prawdziwe szczęście,
czasem mają je pod ręką,
na slepote cierpią wielką....
Powiemy pas
Usuńgdy szczęście w Nas?
Szczęście lubi "w chowanego",
OdpowiedzUsuńa gdy wołam, leci do innego!
Oj, szczęście teraz
Usuńsamo wybiera.
Szczęście każdy w sobie nosi,
OdpowiedzUsuńlecz o inne jeszcze prosi...;o)
Tak to się dzieje,
Usuńże... powszednieje!
Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci.
OdpowiedzUsuńLecz trzeba doceniać
Usuńnajmilsze wspomnienia.
Bo nie potrafią się cieszyć drobiazgami.
OdpowiedzUsuńZbytnia powaga
Usuńnam nie pomaga.
Nie trafiają na nie, bo szukają gdzieś bardzo daleko, a ono przecież najczęściej kroczy tuż obok ;) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńNie trzeba daleko szukać.
Usuńpotrafi samo zapukać.